နားလည္မႈေတြ တနင့္တပိုး ထမ္းထားရတဲ့ ငါ့ကို
နည္းေသးတယ္ ထင္ေသးလို႕
နင္းေခ်ရက္တဲ့ နင့္အတၱကို
နင့္ကို နင္ေရာ သိရဲ႕လား။
နည္းနည္းေနာေနာမွ မဟုတ္ခဲ့တာ
နာရီေပါင္းမ်ားစြာ နီးခဲ့တာေလ
နစ္နာခဲ့ရျခင္းေတြ အတြက္ေတာ့
နာက်ည္းမေနေတာ့ပါဘူး။
နင္မပါပဲ ေလွ်ာက္ေနရတဲ့လမ္းမွာ
နံနက္ခင္းေတြဟာ ေန၀င္လို႕
နင္ေပးခဲ့တဲ့ အိပ္မက္အေသေတြနဲ႕အတူ
ႏိုးထခဲ့ရတဲ့ ႏွလံုးသားကေတာ့
ႏြမ္းနယ္ေနရဦးမွာပါ။
နာက်င္မႈ မုန္တိုင္းၾကားကငါ
ေနသားတက်နဲ႕
ႏႈတ္ဆိတ္ေနေတာ့မွာေလ
နင္ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေတာ့။
1 comments:
Hi!Great and interesting blog you have:) Come and visit my site too. http://motors.com.mm/?utm_campaign=mot_mm_lb_blog_martaste&utm_source=mot_lb_blog&utm_medium=lb_blog
Post a Comment