မိသားစုေလးေယာက္နဲ႕ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ အိမ္ေလးမွာ မိစုကအငယ္ဆံုးဆိုေတာ့ အိမ္မွာဆိုးခ်င္တိုင္းဆိုးလို႕ရတဲ့ အခြင့္အေရးရခဲ့တာေပါ့ ။ မိစုမွာ အကိုတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ။ မိစုထက္ ရွစ္ႏွစ္ၾကီးတယ္ဆိုေတာ့ ကိုကိုက မိစုကို သိပ္ခ်စ္တယ္ေလ ။ ဒါေပမဲ့ ကိုကိုက စေနသားဆိုေတာ့ စိတ္ၾကီးတယ္ ။ တစ္ခုခုဆို မိစုေတာ့ သိပ္ေၾကာက္တာ ပဲ။ ရိုက္ခံထိမွာစိုးလုိ႕ပါ ။ ဒါေပမဲ့ ေမေမကေလ “သားေနာ္ ... ၾကီးႏိုင္ ငယ္ညွဥ္းလုပ္တာ ေမေမမၾကိဳက္ဘူး သားမၾကိဳက္တာရွိရင္ ေမေမ့ကိုေျပာ ေမေမ ဆံုးမမယ္ ၾကားလား “ အဲလိုေလး ကိုကို႕ကို သတိေပးထားေတာ့ ကိုကိုက မိစုကို မရိုက္ရဲပါဘူး ။ ေျပာသာေျပာတာ မိစုကသိပ္မဆိုးပါဘူး ။ ေဖေဖကဆို မိစုကိုသိပ္ခ်စ္တာပဲ ။


မိစုတို႕အိမ္ေလးမွာ ေဖေဖက ပန္းထိမ္လုပ္တယ္ ။ေမေမက ေစ်းေရာင္းတယ္ေလ ။ စားနိုင္ေသာက္ႏိုင္ေပါ့ ။ မိစုတို႕ေနတာက ေတာျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕မွာပါ ။ သစ္သားအိမ္ ေသးေသးေလးနဲ႕ ေန တယ္ေလ။ သာမာန္မိသားစု တစ္စုပါပဲ ။ မိစုတို႕က မခ်မ္းသာဘူးေလ ။ အခုဆို မိစုကိုးတန္းေအာင္ျပီ ။ ေႏြရာသီ ေက်ာင္း ပိတ္ရက္ျဖစ္လို႕ မိစုကာတြန္းစာအုပ္တစ္အုပ္နဲ႕ ျငိမ့္ေနတုန္း ေဖေဖက


“သမီး.....သမီးေရ............“
ေဖေဖ့ေခၚသံေၾကာင့္ ကာတြန္းစာအုပ္ကို ေဘးခ်ကာ “ရွင္ ေဖေဖ “ ဆိုျပီး ေဖေဖ့ဆီကို အေျပးသြားခဲ့တယ္ ။

“ ကိုႏိုင္႕ကိုသမီးသိတယ္မလား “ လို႕ေဖေဖကေမးေတာ့ “ ဟုတ္ သိတယ္ေလ ..ကားေတြနဲ႕ စီးပြားျဖစ္ ေနတဲ့ ဦးၾကီးမလား “


“ေအး ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ ။အဲဒါ သူဟိုေန႕က ကားတစ္စီး၀ယ္ထားတာေလ ရန္ကုန္နဲ႕ရြာကို ကားေျပးမ လို႕တဲ့ အဲဒ ါ ခု ေန႕ခင္းရန္ကုန္ကိုသြားမယ္တဲ့ လိုက္ခ်င္တဲ့သူ လိုက္ၾကတဲ့ ေဖေဖတို႕လိုက္သြားၾကမလား။ ဟိုမွာ သမီးဦးေလးရွိတာပဲ အလည္သြားၾကမလား “

“ဟယ္ ရန္ကုန္ကိုလား ..လိုက္မယ္လိုက္မယ္ မိစုငယ္ငယ္ကပဲ တစ္ခါေရာက္ဖူးတာ မေရာက္တာၾကာျပီဆို ေတာ့ သြားၾကမယ္ေလ “။

“ကဲ...ဒါဆိုလဲ အ၀တ္ေလးဘာေလး ထည့္ေလ ေဖေဖ့ဖုိ႕ပါထည့္လိုက္ေနာ္သမီး ေဖေဖအလုပ္ကိုသြားေျပာ လိုက္ဦးမယ္ၾကားလား“

“ဟုတ္ေဖေဖ “

သိပ္မၾကာပါဘူး ေမေမနဲ႕ကိုကို႕ကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး မိစုတုိ႕သားအဖေတြ ရန္ကုန္ကို မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေရာက္ခဲ့ၾက ္တယ္ ။ ။ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ လည္ၾကပတ္ၾကနဲ႕ ေပ်ာ္စရာၾကီး။ ရန္ကုန္ကဦးေလဆိုတာက ေဖေဖ့ညီပါ ။ သူက မိစုတို႕ထက္ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာတယ္ေလ ။ သူ႕မွာလဲ မိန္းမနဲ႕ကေလးနဲ႕ျဖစ္ေနျပီ ။ ဦးေလးက မိစုရဲ႕ ပညာ ေရးကို စိုးရိမ္တယ္တဲ့ ။ ေတာမွာေနလို႕ ၁၀ တန္းေအာင္ပါ့မလားတဲ့ ။ရန္ကုန္မွာတက္ပါလားတဲ့။ ရန္ကုန္ဆို တာက အားလံုးေစ်းေတြ ၾကီးပါဘိသနဲ႕။ ေက်ာင္းစရိတ္ဆိုလဲၾကီးမွာပါပဲ။ ရန္ကုန္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ မိစုမိဘေတြ ဘယ္ထားနို္င္မွာလဲ အဲဒါမိစုသိတာေပါ့။


ေနာက္ဆံုးဦးေလးနဲ႕ေဖေဖတိုင္ပင္ျပီး မိစုကို ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းထားေတာ့မယ္တဲ့ ။ ေက်ာင္းစရိတ္ကုိ ဦးေလး ကေထာက္ပံ့မွာပါ ။ ၀ိုင္းက်ဴရွင္ လည္းတက္ရမယ္တဲ့ ။ မိစု ရြာျပန္လို႕မရေတာ့ပါဘူး ။ ေက်ာင္းမဖြင့္ခင္ က်ဴရွင္ တက္ရမွာဆိုေတာ့ မိစုဦးေလးအိမ္မွာ ေနခဲ့ရေတာ့မွာေပါ့ ။၀မ္းနည္းလိုက္တာ။ ေဖေဖနဲ႕ေမေမတို႕နဲ႕ခြဲရေတာ့ မယ္။ ကိုကိုနဲ႕လည္းမေနရေတာ့ဘူး ။မိစုတစ္ေယာက္တည္း ဒီအိမ္မွာက်န္ခဲ့ရမွာ စိတ္ညစ္လိုက္တာ ။ဦးေလး မိန္းမက မိစုကိုၾကည္ျဖဴပါ့မလား ။ ျပီးေတာ့ ဦးေလးသမီးေတြရဲ႕အၾကည့္ေတြကို မိစုမၾကိဳက္ပါဘူး။ သူတို႕ ေလာက္မခ်မ္းသာေတာ့ မိစုကိုႏွိမ္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႕ၾကည့္ၾကတယ္ ။ မိစုသူတို႕အိမ္မွာေနတာ ၾကိဳက္ပံုလဲမရ ဘူးေလ ။

မိစုဘာလုပ္ရမလဲ ။ ေဖေဖကိုအပူကပ္ၾကည့္ေတာ့ ေဖေဖက “ ေဖေဖျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္ သမီး ။ သမီးထင္ထား သလို မဟုတ္ပါဘူး ။ ေဖေဖနဲ႕သမီးရဲ႕ဦးနဲ႕အားလံုး တိုင္ပင္ျပီးသား ။ ေဖေဖတို႕ တစ္မိသားစုလံုး ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းလာခဲ့တဲ့ ။ သူကူညီမယ္တဲ့ ။ ေဖေဖ့ကို ကိုယ္ပိုင္ ပန္းထိမ္ဆုိင္ဖြင့္ဖို႕ေတာင္ လိုအပ္တာေတြ စီစဥ္ျပီးျပီ ။ သမီးေမေမကေတာ့ ေစ်းေလးဘာေလးေရာင္းမွာေပါ့ ။ အခုေဖေဖ သူတို႕ကိုသြားေခၚျပီးျပန္လာခဲ့မွာ ။ ဟုတ္ျပီ လား သမီး လိမၼာတယ္ေနာ္“။
“ ဟုတ္ ေဖေဖ ဟုတ္“
“ေဖေဖ ျမန္ျမန္ ျပန္လာခဲ့ေနာ္ ။သမီးတစ္ေယာက္ထဲ အားငယ္တယ္“။
“ေအးပါ သမီးရယ္....ေအးပါ“ ။ “ ေဖေဖ အျမန္ဆံုးျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္ သိလား ။လိမ္လိမ္မာမာေနေနာ္ သမီး“။
“ဟုတ္က့ဲပါ ေဖေဖ“ ။

ေဖေဖရဲ႕ ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ရင္း မိစုက်န္ခဲ့ရတယ္ ။ အိမ္မွာ စိုးခ်င္တိုင္းစိုးလို႕ရတဲ့ မိစု အခုေတာ့လညး္ မ်က္ႏွာ ငယ္ေလးနဲ႕ပါလား ။ ဘယ္တတ္နိုင္မလဲေလ။ ပညာေရးအတြက္ဆိုေတာ့လညး္ မိစုလုပ္ရေတာ့မွာေပါ့ ။ ဦးေလး ရဲ႕သမီးႏွစ္ေယာက္ကို တည့္ေအာင္ေပါင္းမယ္ ။ ဦးေလးမိန္းမကို အိမ္အလုပ္ေတြ ၀ိုင္းကူလုပ္ရင္ မိစု အဆင္ ေျပမွာပါ ။ ဒီလိုနဲ႕ မိစုအဆင္ေျပေအာင္ ေနနုိင္ခဲ့ပါတယ္ ။ တစ္ခါတစ္ခါ ဦးေလးေနာက္ကြယ္မွာ သူ႕သမီးေတြ က ႏွိမ္တဲ့စကားေတြ ၊ ခနဲ႕တဲ့ စကားေတြကို မခ်ိျပံဳး ျပံဳးရင္းနဲ႕ေပါ့ ။

ၾကာလာေတာ့မိစု ၀မ္းနည္းလာတယ္ ။အားငယ္လာတယ္ ။ မိသားစုကို သတိရလိုက္တာ ။ မိစုအားကိုးတၾကီး နဲ႕ ဦးေလးကို ေမးၾကည့္တယ္။
“ဦးေလး...ေဖေဖတို႕ဘယ္ေတာ့ ျပန္လာမွာလဲ ဟင္ “
“ျပန္လာေတာ့မွာပါ သမီးရဲ႕ ။ ဟိုမွာအလုပ္ေတြ လက္စသတ္စရာရွိတာေတြ ျပီးရင္လာမွာေပါ့“။
“သမီး ေဖေဖတို႕ မရွိေတာ့ သိပ္အားငယ္တာပဲ ဦးရယ္ မိစုငိုခ်င္လိုက္တာ“ လို႕ေျပာေတာ့ ဦးေလးက
“ဘာမွ အားငယ္စရာမရွိဘူး မိစုရယ္ ။ ဦးတစ္ေယာက္လံုးရွိတယ္ ။ ဟုတ္ျပီလား “ တဲ့။

အိမ္တြင္းေရးကို မသိတဲ့ ဦးေလးက မိစုကို အားေပးရွာပါတယ္ ။ တစ္ေနကုန္ ဦးေလးက အလုပ္မွာ ဆိုေတာ့ အိမ္အေၾကာင္းေတြ ဘယ္သိပ္သိမလဲေလ ။ ဦးေလး တစ္ေယာက္ကလြဲရင္ မိစုအေပၚဆက္ဆံေရးေတြက မ ေျပျပစ္တာ ဦးေလးမွ မသိဘဲ ။ ေအးေလ စရိတ္ၾကီးတဲ့ ရန္ကုန္လို ေနရာမ်ိဳးမွာ မိစုကို တင္ေၾကြးထားရေတာ့ မ ၾကည္ျဖဴတာ သိပ္ေတာ့လည္း မဆန္းပါဘူးေလ ။ ေက်ာင္းပါထားေပးရေတာ့ ပိုဆိုးေတာ့မေပါ့ ။ နားလည္ပါ တယ္ေလ ။

မနက္ျဖန္ဆို မိစုတို႕ေက်ာင္းေတြဖြင့္ျပီ ။မိစု ေက်ာင္းတက္ရေတာ့မယ္ ။ ရြာက သူငယ္ခ်င္းေတြလညး္ မရွိဘူး ။ တက္ရမယ့္ ေက်ာင္းကလညး္ ဘယ္ေနရာမွာပါလိမ့္ ။မိစုတစ္ခါမွမေရာက္ဖူးဘူး ။ မနက္ျဖန္ ၀ိုင္းက်ဴရွင္ ကသူ ငယ္ခ်င္းအိမ္ကို အရင္သြားျပီးမွ သူနဲ႕အတူသြားမယ္ လို႕ မိစုစိတ္ကူးေနတုန္း

“မိစုေရ...မိစု သမီးေဖေဖတို႕ျပန္လာျပီေဟ့ “ ဆိုတဲ့ဦးေလးရဲ႕ ေအာ္သံေၾကာင့္ မိစုအေျပးအလႊား အိမ္ေရွ႕ ဘက္ေျပးထြက္လာခဲ့တယ္ ။
“ ဟယ္...ေဖေဖ...ေမေမ..ကိုကို အားလံုးလိုက္လာၾကတာကိုး ။ ေဟး...ေပ်ာ္လိုက္တာ“

မိစု၀မ္းသာလြန္းလို႕ မ်က္ရည္ေတာင္ လည္မိတယ္။ မိစုအားလံုးကို သိမ္းက်ံဳးဖက္ထားလိုက္တယ္ ။ မိစု အား ငယ္၀မ္းနည္းခဲ့ရတဲ့ရက္ေတြက မ်ားခဲ့ျပီကုိး ။အခုေတာ့ ဒီဒုကၡေတြက ကင္းလြတ္ခြင့္ရေတာ့မယ္ ။မိစုသိပ္ေပ်ာ္ တာပဲ ။ မနက္ျဖန္ ဆိုမိစုက ေက်ာင္းစတက္ျပီ ။ ေဖေဖတို႕ကေတာ့ အိမ္စေျပာင္းျပီေပါ့ ။ မိစုတို႕ ဘ၀ကုိ အစ ကျပန္စရျပီေပါ့ ။ မနက္ျဖန္ဆို မိစုတို႕ငွားထားတဲ့ အိမ္မွာ ေနရေတာ့မယ္ ။ ငွားထားတဲ့အိမ္က ေစ်းနဲ႕နဲနဲေတာ့ အေ၀းသား ။ ျပီးေတာ့ တစ္ခန္းတည္း ။က်ပ္တည္းလိုက္တာေနာ္ ။ အင္း ရန္ကုန္ကိုး ။ အေပၚထပ္မွာက အိမ္ ရွင္ေတြေနတယ္ ။ ေအာက္ထပ္မွာ မိစုတို႕ကတစ္ခန္း ၊ဟိုဘက္မွာက တစ္ခန္း ။ တစ္ခန္းကို တစ္အိမ္လုပ္ျပီး ေနရမွာပဲ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ ကိုယ့္မိသားစု နဲ႕ေနရမွာပဲ မိစုေပ်ာ္ပါတယ္ ။

မိစု ေရမိုးခ်ိဳး ေက်ာင္းစိမ္း ေတြလဲျပီး ေက်ာင္းသြားဖို႕ ျပင္ဆင္ေနခဲ့တယ္ ။ ေမေမျပင္ေပးတဲ့ နံနက္စာကို စားရင္း မိစု ပထမဆံုးေက်ာင္းတက္ရမယ္ရက္ကို ရင္ခုန္ေနမိတယ္။ နံနက္စာ စားအျပီး ေမေမ့ကိုႏႈတ္ဆက္ ကာ မိစုသူငယ္ခ်င္းအိမ္ကို ဦးတည္လာခဲ့တယ္ ။ မိစု ထြက္လာေတာ့ ေဖေဖက ေရအိမ္၀င္ေနလို႕ နႈတ္မဆက္ ခဲ့ရဘူး ။ကိုကုိကေတာ့ အိပ္တုန္း ။

နံနက္ခင္းရဲ႕ သန္႕ရွင္းလတ္ဆတ္တဲ့ ေလေျပေလညွင္းေလးေတြကို ရႈရွိက္ရင္း တက္ၾကြေနတဲ့ မိစု သူငယ္ခ်င္း အိမ္သို႕ တန္းမတ္စြာ ခ်ီတက္လာခဲ့တယ္ ။ သူ႕အိမ္ေရာက္ေတာ့

“ဟဲ့...သင္းသင္း မျပီးေသးဘူးလား “
“ေအး ..ျပီးျပီ ..ျပီးျပီ ။မိစု လာေလ ခဏထိုင္ဦး ။ေမေမ့ဆီ မုန္႕ဖိုးေတာင္းျပီးရင္ ျပီးပါျပီ “။
“ေအး...ေအး ငါတို႕နဲနဲေတာင္ ေနာက္က်ေနျပီဟာ ျမန္ျမန္လုပ္ပါဟဲ့ “ “ေက်ာင္းအသစ္ကို တက္ရေတာ့ နဲနဲ ေတာ့ ရင္ခုန္ေနတာဟဲ့ သိျပီလား “
“ေအးပါဟယ္ ..လာ..လာ သြားၾကစို႕ “
“ေမေမေရ..သမီးတို႕ လစ္ျပီဗ်ိဳ႕ “ လုိ႕ မိသင္းက သူအေမကုိႏႈတ္ဆက္ အျပီး မိစုတို႕ စကားတေျပာေျပာနဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္လာလိုက္တာ ေက်ာင္းဘက္သြားမယ့္ လမ္းက်ိဳးအေရာက္

“ဟဲ့ မိသင္း ဟိုမွာ လူေတြအမ်ားၾကီး ဘာလုပ္ေနၾကလဲ မသိဘူးသြားၾကည့္ရေအာင္ေလ“ လို႕ ေျပာေတာ့

“ဟာ..ေနာက္က်ေနတာကို သိရဲ႕သားနဲ႕ စပ္စုခ်င္စိတ္ကလဲရွိေသး လာစမ္းပါ ေက်ာင္းေရာက္ေအာင္သာ အျမန္ေလွ်ာက္စမ္းပါ စပ္စုစိန္ရယ္ “

“ေအးပါ ဟဲ့ နင္ကလညး္ေဒါၾကီးပဲ “

မိစုတို႕ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ေနရာေတြ ဦးက်တယ္ ။တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြ ေတြ႕လုိ႕ ႏႈတ္ဆက္ၾက ေပ်ာ္ရႊင္ၾက ေပါ့ ။မိစုကေတာ့ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ ။ မိစုမမႈပါဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ေနသားတက် သူငယ္ခ်င္းေတြ ရလာမွာေပါ့ ။ မုန္႕စားေက်ာင္းဆင္းေတာ့ အခန္းထဲက အလွ်ိဳလွ်ိဳထြက္ကုန္က်တယ္ ။ အခန္း ထဲမွာ မိစု တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့တာ ။ ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႕ကိုယ္ေလ ။ ပထမ ဆံုးေန႕မို႕ စာသိပ္မသင္ျဖစ္ ပါဘူး ။ ေန႕လယ္ ၁၂ ေက်ာ္ရင္ဆင္းတယ္ေလ ။ ေန႕လယ္ပိုင္းက မူလတန္းနဲ႕ အလယ္တန္း တက္ရတယ္တဲ့။ မိစုတို႕ ရြာမွာေတာ့ ညေနမွ အျပီးေက်ာင္းဆင္းတာ။ ဒီမွာက ေန႕တစ္၀က္တည္းတက္ရတယ္။

ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ မိသင္းအေမလာၾကိဳေနတာေတြ႕တယ္ ။မိစုေတြးလိုက္မိတယ္ ။၁၀ တန္းေက်ာင္းသူတစ္ ေယာက္ ကိုလာၾကိဳေနတယ္ ။ ရန္ကုန္ကလူေတြ ေတာ္ေတာ္ပိုၾကပါလားလို႕မိစုေတြးလိုက္မိတယ္ ။ ဟိုဟိုဒီဒီ ေ၀့၀ဲၾကည့္မိေတာ့ လူၾကီးေတြ သိပ္ေတာ့ မရွိၾကပါဘူး ။ မိသင္းကံေကာင္းတာပဲ သူ႕အေမက သူ႕ကိုအေတာ္ ဂရုစိုက္ပံုရတယ္ လို႕ေတြးေနတုန္း

“ သမီးေက်ာင္းတက္ရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လားကြယ့္ “ မိသင္းအေမက မိစုကိုလညး္ဂရုစိုက္သားပဲ။

“ဟုတ္ အန္တီ အဆင္ေျပပါတယ္ ။ ပထမဆံုးေန႕မို႕ သူငယ္ခ်င္းသိပ္မရွိေသးတာပဲ ရွိပါတယ္“ ။

“ေအးပါကြယ္ ေနာက္ေတာ့လညး္ ရလာမွာေပါ့ ဟုတ္ဘူးလား“ မိသင္းအေမရဲ႕ဂရုစိုက္မႈေၾကာင့္ မိစုေပ်ာ္ခဲ့ရ ပါတယ္ ။အခုလုိ ေမေမအိမ္ေျပာင္းရင္း အလႈပ္ရႈပ္ေနခ်ိန္မွာ မိစုကိုလညး္ အားေပးရွာသားပဲ ။

“ဒါဆို အန္တီ သမီးအိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ ။ က်ဴရွင္က တစ္နာရီမွ ဆိုေတာ့ မိစုထမင္းျပန္စားလိုက္ဦးမယ္ ။“
၀ိုင္းက်ဴရွင္က မိသင္းတို႕အိမ္မွာ သင္ျဖစ္တာပါ ။ အေပၚထပ္ တစ္ထပ္လံုး အားေနေတာ့ အဆင္ေျပတယ္ ေလ။ မိစုတို႕ က်ဳရွင္က ၁၀ ေယာက္ပဲရွိတယ္။ အားလံုးရန္ကုန္ကလူေတြခ်ည္းပါပဲ ။ စာေတာ္ၾကတယ္ ။

“မိစုရယ္ ဒီေန႕အိမ္မွာစားပါလား ။ျပီးေတာ့ တစ္ခါတည္း စာဆက္သင္လိုက္ေပါ့ ဟုတ္လား။ ေနကလညး္ ပူက ပူနဲ႕ တစ္ခါတည္း အိမ္လိုက္ခဲ့ေနာ္ မိစု“ မိသင္းေမေမက မိစုကို အရမ္းဂရုစိုက္ေနသလိုပဲ ။

“ရပါတယ္ အန္တီရဲ႕ မိစုေလ..ဒီေန႕ မိသားစုနဲ႕ အတူတူ လက္ဆံုစားရမွာ ။မစားရတာ ၾကာျပီအန္တီရဲ႕“ ။

“ေအး..ေအး ဒါဆိုလဲ အန္တီလိုက္ခဲ့ေပးမယ္။ လာသမီး သင္းသင္း ေမေမတို႕ မိစုတို႕အိမ္ကိုလိုက္သြားရ ေအာင္ “ သင္းသင္းလဲ မေယာင္မလည္နဲ႕ မိစုတို႕အိမ္ကိုလိုက္လာတယ္ ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကိုကိုက အိမ္ေရွ႕ မွာထိုင္လို႕ ။“ ညီမေလးထမင္းစားျပီး က်ဴရွင္သြားေတာ့ “ တဲ့ ။ ေဖေဖတို႕ေရာလို႕ေမးေတာ့ အျပင္သြားတယ္ တဲ့ ။ မိစုလည္း ထမင္းစားျပီး အန္တီတို႕နဲ႕ ျပန္လိုက္သြားတယ္ ။ မိစုစိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးၾကီးပဲ ။ မိစုအေတြးလြန္ တာေနမွာပါ ။ ထမင္းအတူမစားရလို႕ေလွ်ာက္ေတြးတာေနမွာ ။ မိစု စာသင္တဲ့ဆီကိုပဲ စိတ္ႏွစ္ထားလိုက္တယ္။ ညေနစာသင္ခ်ိန္ျပီးလို႕ မိစုအိမ္တန္းျပန္ခဲ့တယ္။

“ေဟာ မိစုျပန္လာျပီ “။ အိမ္၀ကဆီးၾကိဳႏႈတ္ဆက္သူက ေဖေဖ့အစ္ကို ရဲ႕အမ်ိဳးသမီးပါ ။ “မိစု ပင္ပန္းလာတယ္ ေရခ်ိဳးလိုက္ဦး ျပီးရင္အန္တီနဲ႕ အျပင္လိုက္ခဲ့ ဟုတ္ျပီလား “ ။ “ဟုတ္ အန္တီ “ ပဲေျပာျပီး ေရခ်ိဳးျပီး အန္တီနဲ႕ အ ျပင္လိုက္သြားပါတယ္ ။ဘယ္သြားေနလဲ ဘာလုပ္ဖို႕လဲ ေတြမေမးေတာ့ပါဘူး ။ အေၾကာင္းရွိလို႕ ေနမွာေပါ့ ဆိုျပီး ေနာက္ကေနပဲလုိက္ခဲ့တာ ။ ကိုယ့္အေတြးနဲ႕ကိုယ္ ပတ္၀န္းက်င္ကို သတိမထားမိခဲ့ဘူး ။ သတိထားမိ ေတာ့ ဒီလမ္းကို မိစုသိသလိုပဲ ။ဒါေဆးရံုသြားတဲ့လမ္း မဟုတ္လား ။

“အန္တီ..အန္တီ...အန္တီ “ အန္တီက မထူးပါဘူး ။မၾကားတာလား မၾကားခ်င္ဟန္ေဆာင္တာလားေတာ့ မသိ ပါဘူး ။ အန္တီေနာက္က အေျပးလိုက္ျပီး

“အန္တီ အခုဘယ္သြားေနတာလဲ ။ဘာလုပ္မလို႕လဲ ။ မိစုကုိ နဲနဲေတာ့ ေျပာဦးေလ “ လို႕ေမးေတာ့ အန္တီက မိစုကို တစ္ခ်က္ၾကည့္တယ္ ။ ျပီးေတာ့ မေျဖပါဘူး ။ ဘာလဲ မိစုကို ဘာလိုိ႕ အဲလို ၾကည့္ရတာလဲ ။ အန္တီ့ အၾကည့္က ဘယ္လို အၾကည့္ၾကီးလဲ ။မိစု နားမလည္နိုင္ေတာ့ပါလား ။ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ျပီလဲ ။ ဘာမွစဥ္စားလို႕ မရေတာ့ပါလား ။ ဘယ္လိုေတြျဖစ္ကုန္ၾကတာလဲ ။ မိစုကုိေခၚလာေတာ့ မိစုနဲ႕ပတ္သတ္မႈေတာ့ရွိရမယ္ ။ အို... ဘုရား ဘုရား ေန႕လယ္ကတည္းက ေဖေဖနဲ႕ေမေမလညး္ ရွိမေနၾကဘူး ။သူတို႕မ်ား တစ္ခုခုျဖစ္ေနၾကသလား။ မျဖစ္နိုင္ပါဘူးေလ သူတို႕လည္း ေနေကာငး္ၾကပါတယ္ ။ တည့္တည့္ေလွ်ာက္ေနရင္းက ဘယ္ဘက္ကုိရုတ္တ ရက္ခ်ိဳးေကြ႕လိုက္လို႕ မိစုလဲလိုက္အ၀င္ အခန္းထဲမွာ

“ဟင္..ေဖေဖ“ ။ “ ေဖေဖဘာျဖစ္တာလဲ ။ေဖေဖဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ ။ တစ္ကိုယ္လံုးလညး္ ပတ္တီးေတြေဖြးလို႕ ပါလား ။မ်က္ႏွာေတြမွာလညး္ေသြးေတြနဲ႕ ေဖေဖ..ေဖေဖ စကားေရာေျပာနိုင္ေသးရဲ႕လား ေဖေဖရယ္“ ။

“ေမေမ ...ေဖေဖဘာျဖစ္တာလဲ မိစုကိုေျပာပါဦး ။ တစ္ကိုယ္လံုးလည္းေသြးေတြနဲ႕ ပတ္တီးေတြနဲ႕ ျမင္လို႕ကို မေကာင္းေတာ့ဘူး ။ ဘာျဖစ္တာလဲ ဟင္ေမေမ “ လို႕မိစုက ရႈိက္ၾကီးတငင္ေမးေတာ့

“စိတ္ေအးေအးထားပါ သမီးရယ္ ။ ျဖစ္ခ်ိန္တန္လို႕ျဖစ္လာတာေတြ ပဲမဟုတ္လား ။အခု ေမေမတို႕လုပ္ရမွာက သမီးေဖေဖ့ကို ဂရုစိုက္ျပဳစုရမယ္ ။ျပီးေတာ့ ေမေမတို႕ေရွ႕ဆက္ဘယ္လိုေတြ ဘ၀ခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းၾကမလဲ ဆိုတာေတြကို စဥ္းစားရမယ္ သမီးရယ္ ။ သမီးေဖေဖ ခုလိုျဖစ္သြားျပီဆိုေတာ့ ေမေမတို႕ပဲလႈပ္ရွားရေတာ့မယ္။ ျပီးေတာ့ ေဆးဖိုးစရိတ္ေတြကလည္းရွိေသးတယ္ မဟုတ္လား ။ ၀မ္းနည္းေနတာထက္ ေမေမတို႕ ရင္ဆိုင္ဖို႕ အားေမြးရမယ္ေနာ္ သမီး ။“

“ဟုတ္...ေမေမ “ ။ ေဖေဖ့ကုိ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ပတ္တီးေတြ ၀န္းရံလို႕ နာက်င္ျခင္း ေ၀ဒနာကို အလူးအလဲ ခံစားေနရရွာတယ္။ ျဖစ္ရေလ ေဖေဖရယ္ မိစုကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့ ေဖေဖ တစ္ေယာက္ မုန္႕ဖိုးပါမသြားတဲ့ မိစုကုိ လိုက္ေပးရင္းနဲ႕မနက္ေစာေစာ စပယ္ယာတစ္ေယာက္ရဲ႕ မေမာင္းတတ္ပါဘဲ ရမ္းကားစြာ ေမာင္းႏွင္ လိုက္တဲ့ကားတစ္စီးရဲ႕အရွိန္ေၾကာင့္ ေဖေဖေလ တစ္ကိုယ္လံုးလဲ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ နံရိုးေတြလဲ က်ိဳးလို႕။ ေဖေဖ စီးလာတဲ့ စက္ဘီးကေတာ့ အရွိန္နဲ႕အတိုက္ခံရအျပီး သစ္ပင္နဲ႕ ၀င္ေဆာင့္လို႕ ရစရာမရွိေအာင္ ကိုပ်က္ဆီး သြားခဲ့ျပီေလ ။ ဒီေလာက္ဆို ေဖေဖ့ အတုိက္ခံလုိက္ရတဲ့ အရွိန္ကုိ သမီး ခန္႕မွန္းလို႕ရပါတယ္ ။

ဒါေၾကာင့္ထင္တယ္ မနက္က မိစုတို႕ ေက်ာင္းသြားတဲ့လမ္းမွာ လူေတြ၀ိုင္းအံုၾကည့္ေနၾကတာကိုး ။ သမီးက ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕အတူ ျပံဳးေပ်ာ္စြာ ေက်ာင္းသြားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဖေဖကေတာ့ ေသြးအိုင္ၾကားမွာ အသက္ လုေနရတာ သမီးမွမသိခဲ့တာ ။သမီးသိခဲ့ရင္ ေဖေဖ့ကို ဘယ္ဒီလို ထားခဲ့မလဲ ။ မိစုကိုခြင့္လႊတ္ပါ ေဖေဖရယ္ ။ သမီးေၾကာင့္ ေဖေဖခုလို ျဖစ္ရတာပါ ။ မိစုမုန္႕မစားရလို႕ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ။အခုေတာ့ အီး...ဟီး..ဟီး...။

မိစု ငိုေနတဲ့ အခန္းေထာင့္ေလးကို ေမေမ ေရာက္လာတယ္ ။ “သမီး..အိမ္ျပန္ေတာ့ေနာ္ ။စာက်က္ရဦးမယ္ မ လား ။အန္တီ သမီးကို ေစာင့္ေပးလိမ့္မယ္ ။သမီးကိုကိုလဲရွိတာပဲ ။အားမငယ္နဲ႕ေနာ္ သမီး “ ။

“ကဲ..ကဲ ...သြားၾကေတာ့ “ ။

“ဟုတ္ ေမေမ “ လို႕ေျပာျပီး အန္တီရယ္ မိစုရယ္ ကိုကိုရယ္ အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကတယ္ ။ အန္တီကေတာ့ အားေပးပါ တယ္ ။ဒါေပမဲ့ေလ မိစုတို႕အိမ္ရဲ႕အဓိကျဖစ္တဲ့ ေဖေဖခုလိုျဖစ္သြားေတာ့ မိစုတို႕ဘာပဲေျပာေျပာ အားငယ္ တာေပ့ါ ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပသနာက စီးပြားေရးေလ ။ ေဖေဖခုလုိျဖစ္သြားေတာ့ ပန္းထိမ္ဆိုင္လညး္ မဖြင့္ေတာ့ ဘူး ။ ဦးေလးကလညး္ မိစုရဲ႕ ေက်ာင္းစရိတ္ပဲ ေပးမွာမဟုတ္လား ။အဲဒါေတာင္ သူ႕မိန္းမၾကည္ျဖဴတာ မ ဟုတ္ဆိုေတာ့ တစ္ခုခုလုပ္ဖို႕လိုအပ္ေနျပီ ။ေဖေဖကေဆးရံုမွာ ေဆးဖိုးစရိတ္ကေတာ့ ရွိတာေလးေတြ ေရာင္းခ် ထားတာပဲ ။ေလာက္မွာပါ ။ ေဖေဖ ေဆးရံုက ဆင္းလာရင္လည္း ဘာမွလုပ္နိင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ ကိုကိုအလုပ္ရွာရျပီေပါ့ ။

လတ္တေလာ ျပသနာေတြေၾကာင့္ ရရာအလုပ္ကို လုပ္ရေတာ့မွာပဲ ။ တစ္ခါမွ သူမ်ားလက္ေအာက္မွာမလုပ္ဖူး တဲ့ကိုကုိ ...လုပ္ငန္းမက်ြမ္းက်င္မႈေၾကာင့္ ဆိုင္ရွင္ရဲ႕ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေျပာဆို မႈကိုခံခဲ့ရတယ္ ။ အလုပ္အေတြ႕အၾကံဳမရွိတဲ့ကိုကိုက ေအာက္ေျခအဆင့္ဆိုေတာ့ လူတကာရဲ႕ ခိုင္းဖတ္အျဖစ္နဲ႕ ဘ၀ကိုအံၾကိတ္ ခံရင္း အိမ္ကိုလည္း ခံစားခ်က္ေတြကုိ အသိမေပးခဲ့ဘူး ။ မိစုတို႕ရြာမွာ ေစ်းေရာင္း စားတာေအးေဆးပါပဲ ။စား နိုင္ေသာက္နိုင္ပါတယ္။ ေဖေဖ ပန္းထိမ္လုပ္တဲ့ လခ ေတြလညး္ရတယ္ေလ။ ကိုကုိက ေဖေဖ့ဆီက ပညာအ ေမြကို ယူေနဆဲ မိစုပညာေရးေၾကာင့္ ျပီးေတာ့ တစ္ရြာေျပာင္းလို႕ သူေကာင္းမ်ား ျဖစ္မလားဆိုျပီး ေျပာင္းလာ လိုက္တာ မိစုတို႕ ကံမေကာငး္ခဲ့ပါဘူး ။ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းအေကာငး္ၾကီးပဲ မဟုတ္ေပမဲ့ ရင္ဆိုင္ရံုမွ တစ္ပါး ဘာမ်ားလုပ္ နိုင္မွာမို႕လဲ။

ေနာက္တစ္လ ေလာက္ၾကာေတာ့ ေဖေဖေဆးရံုက ဆင္းရတယ္ ။နံရိုးက်ိဳးထားေတာ့ အေလးအပင္လဲ မ.လို႕မ ရဘူးေလ ။ ဒဏ္ရာေတြကေတာ့ ေကာငး္စျပဳလာပါျပီ ။ ေဖေဖလဲ မိသားစုအတြက္ အေတာ္ေလး စိတ္မေကာငး္ ျဖစ္ေနတယ္။ ေျပာငး္လဲသြားတဲ့ ကံၾကမၼာေၾကာင့္ ခံစားေနရတဲ့ ခါးသီးမႈေတြကုိ ေဖေဖျမင္ေနရတာကိုး ။ ပါလာ သမွ်ေတြလဲ ေဆးဖိုးရွင္းလိုက္ရလို႕ကုန္ျပီေလ ။ ေမေမေစ်းေရာင္းဖို႕အရင္းအႏွီးေတာင္ မရွိေတာ့ပါဘူး ။ ကိုက႕ုိ လုပ္အားခ ကလညး္ မိသားစုစား၀တ္ေနေရးအတြက္ မနည္းျခိဳးျခံစားတာေတာင္ သိပ္မေလာက္ခ်င္ပါဘူး ။

ေနာက္ဆံုး ေဖေဖ့အစ္ကို႕ဆီက ပိုက္ဆံနည္းနည္းေခ်းျပီး လမ္းထိပ္မွာ ေမေမမုန္႕ဟင္းခါးေရာငး္ဖို႕စီစဥ္ရတယ္ အိုးခြက္ ပန္းကန္ေတြက အစ ၀ယ္ရေတာ့ ေခ်းသမွ်ပိုက္ဆံကုန္လုနီးပါးေပါ့ ။ဒီလိုနဲ႕ ေမေမက လမ္းထိပ္ က မုန္႕ဟင္းခါးသည္ျဖစ္သြားတယ္။ ကံဆိုးမ သြားရာ မိုးလိုက္လို႕ရြာ တတ္တယ္ဆိုတာ မိစုယံုသြားတယ္ ။ တစ္ေန႕တစ္ေန႕ စားစရိတ္ေတြ အိမ္လခ ေတြ အလွ်င္မီေအာင္ ေပးနုိင္ဖို႕ေမေမေရာင္းတဲ့ မုန္႕ဟင္းခါး အျမတ္ ကမလံုေလာက္ခဲ့ပါဘူး ။ နာမည္ရျပီးသား မုန္႕ဟင္းခါးသည္ေတြ ၾကားမွာ ေမေမ့ မုန္႕ဟင္းခါးကုိ အားေပးမယ့္ သူ နည္းပါတယ္။

ေမေမခ်က္တဲ့ မုန္႕ဟင္းခါးက ရန္ကုန္သူေတြခ်က္တဲ့ မုန္႕ဟင္းခါးနဲ႕မတူပါဘူး ။ ဟသၤာတ မုန္႕ဟင္းခါး ပါ ။ တကယ္ အရသာရွိပါတယ္ ။ ေမေမဟာ သေဘာေကာငး္တယ္ ။ ေစတနာပါတယ္ ။ ေဖာ္ေရြတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ကံမေကာငး္ အေၾကာငး္မလွေတာ့ မုန္႕ဟင္းခါးသည္ အျဖစ္က စြန္႕လႊတ္ခဲ့ရတယ္ ။ အေၾကာင္းကေတာ့ လံုး ပါးပါးရင္း အရွံုးေတြၾကားမွာ ၾကာရွည္မရပ္နုိင္ေတာ့တာပါ ။ ေမေမေလ မိစုတို႕ကြယ္ရာမွာ ပုန္းပုန္းျပီးငိုေနတာ မိစုေတြ႕တယ္ ။ ကိုကိုလဲစိတ္ညစ္တာ မိစုသိတာေပါ့ ။ လကုန္ခါနီးဆိုရင္ေလ အိမ္လခ ေပးဖို႕မရွိလို႕ မိစုဆီက လက္စြပ္ေလး ေတာင္းသြားေသးတယ္ ။ ေရာင္းလိုက္ရမွာေပါ့ ။မိစု သိပါတယ္ ။ မိစုေရအိမ္ထဲမွာ တိတ္တိတ္ေလးၾကိတ္ငိုခဲ့တာ ေမေမသိေပမယ့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္ခဲ့တာ။

ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ဆုိတာ အထက္တန္းမွာ အေရးအၾကီးဆံုး မဟုတ္လား။ အင္နဲ႕အား နဲ႕ၾကိဳးစားနုိင္မွ တစ္ေန႕စာကို တစ္ေန႕ မွန္မွန္က်က္မွတ္နိုင္မွ ေတာ္ကာက်တာမလား။ အဲဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ မိစု ခံစားေနရတဲ့ အားငယ္မႈေတြ က်ပ္တည္းေနတဲ့ မိစုတို႕အိမ္ရဲ႕စီးပြားေရးအေျခအေနေတြ သိပ္ကိုခါးသီးလြန္းပါ တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ မိစုဘာမွ အကူညီနုိင္ခဲ့ဘူး ။ ကိုယ္အဆင္မေျပတုိငး္ သူမ်ားကို အပူကပ္ရတာလည္း မ်က္ ႏွာပူလွပါျပီ ။လကုန္တိုင္း ဦးေလးဆီက ေက်ာင္းလခကို မ်က္ႏွာငယ္စြာ ေတာင္းရင္း ဦးေလးမိန္းမနဲ႕ သူ႕သမီး ေတြရဲ႕ အျမင္မၾကည္မႈကိုလည္း မိစု မခံနို္င္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မိစုငံု႕ခံရံုကလြဲလို႕ ဘာမွမတတ္နိုင္ခဲ့ပါဘူး ။ အ ေျခအေနက ဖန္လာခဲ့ျပီကိုး ။

တစ္ေန႕ေတာ့ ေမေမ ကန္စြန္းရြက္ေတြ ၀ယ္လာတာေတြ႕တယ္ ။ျပီးေတာ့ မုန္လာဥ ေလးေတြ ။ စႏြမ္းတက္ ေတြေရာ စံုလို႕ပါပဲ ။ “ ဒီေလာက္အမ်ားၾကီး ေမေမ ဘာလုပ္ဖို႕လဲ“ လို႕မိစုေမးေတာ့ ေမေမက ေျဖတယ္

“သမီး... ေမေမေလ သမီးတို႕ကိုခ်ဥ္ပတ္ထည့္ျပီး ေရာငး္ေၾကြးမယ္တဲ့“ ေလ ။ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ေမေမရယ္ ။ အရင္းမရွိတဲ့ ေမေမ အရင္းအႏွီးနည္းတဲ့ အရြက္ေတြ၀ယ္ရင္း ခ်ည္ပတ္ေရာင္းေၾကြးဦးမလို႕တဲ့လား ။ “သူမ်ားေတြကိုလညး္ ဒုကၡမေပးခ်င္ေတာ့ပါဘူး သမီးရယ္ “တဲ့ ။

“ေမေမသမီးတို႕ကို မငတ္ေအာင္ေတာ့ ေၾကြးသြားနိုင္ပါတယ္“တဲ့ေလ ။ မိစုတို႕ရဲ႕ ထမင္း၀ိုင္းက ဟင္းဟာ ေန႕တိုင္းတူညီေနတတ္ပါတယ္ ။ ခရမ္းခ်ဥ္ သီးကို ငါးပိနဲ႕ေရာရင္း ျငဳတ္သီးနဲ႕ေရာေမႊထားတဲ့ ဟင္းကို မိစုတို႕ သရက္သီးစိမ္းေလး အတို႕လုပ္လို႕ မိစုေမ ေမ ေရာငး္တဲ့ ခ်ဥ္ပတ္ကို အေဖာ္လုပ္ျပီး စားခ့ဲရတယ္ ။

တစ္ခါတစ္ေလမ်ား ခ်ဥ္ပတ္ေရာင္းေကာငး္တဲ့ ေန႕မ်ား ဆိုရင္ေလ ေမေမက ခရမ္းသီးေတြပါ ္လာတတ္တယ္ ။ခရမ္းသီးႏွပ္ ခ်က္တဲ့ေန႕ဟာ မိစုတို႕အိမ္မွာ ဟင္း ေကာင္းခ်က္တဲ့ေန႕ပါ ။ အဲဒီေန႕ဆို မိစုသိပ္ေပ်ာ္တာပဲ ။ ဟင္းေျပာင္းျပီး စားရလို႕ပါ ။ မိစုတို႕အိမ္က ငါးပိဖုတ္ ျပီဆိုရင္ ေဘးအခန္းက အိမ္ငွားေတြက လညး္ သိပ္ေျပာတာပဲ ။အနံ႕ထြက္တယ္တဲ့ ။အဲဒါေၾကာင့္ မိစုေမေမ က ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႕ ငါးပိနဲ႕ေရာေမႊထားတဲ့ဟင္းကုိ တစ္ခါခ်က္ရင္ အမ်ားၾကီး ခ်က္ထားေလ့ ရွိတယ္ေလ။

တူညီတဲ့ဟင္းတစ္မ်ိဳးတည္းကုိ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ စားရင္း ၊ ေငြမရွိလို႕မ်က္ႏွာငယ္ရတဲ့ မိစုတို႕ဘ၀ ဘာမ်ား ဆက္ျဖစ္ဦးမွာလဲ ။ ဒုကၡေတြကို ခံစားရလြန္းတဲ့ေမေမလဲ အသက္ၾကီးပါျပီ ။ မိစုဆယ္တန္းေအာင္ ရင္ေလ ေမေမ့ကို ခ်ဥ္ပတ္ေရာင္းတဲ့ဘ၀ကလြတ္ေအာင္ မိစုၾကိဳးစားမယ္ ။ ေမေမ့လို မိခင္ေကာငး္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကို ၾကံ့ၾကံ့ခံနုိင္တဲ့စိတ္ဓါတ္မ်ိဳး မိစု ေမြးမယ္ ။ ျပီးေတာ့ ေနမေကာငး္လို႕အလုပ္လုပ္မလုပ္နိုင္တဲ့ေဖေဖ့ကို အား မငယ္ေအာင္ မိစုအလုုပ္လုပ္ရင္း အားေပးသြားမယ္ ။ကိုကိုလညး္ ၾကာလာရင္ အလုပ္အေတြ႕အၾကံဳေတြ ရွိျပီးျဖစ္လို႕ အလုပ္တစ္ေနရာ ေကာငး္ေကာင္းေတာ့ ရဦးမွာပါ ။

အဲဒီအေတြးစိတ္ကူးေတြ နဲ႕မိစု စာက်က္ဖို႕ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါျပီ ။ေဖေဖကေတာ့ ကုလားထိုင္ေပၚမွာ ခပ္ေငး ေငးေလး ။ ေမေမ့ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မီးပ်က္ညမွာ ဖေယာင္းတိုင္ေလး ထြန္းရင္း ကန္စြန္းညြန္႕ေလးေတြ တ ကုပ္ကုပ္နဲ႕ထြင္လို႕ ခ်ဥ္ပတ္ထည့္ဖို႕ ျပင္ဆင္ေနေလရဲ႕ ။ကိုကိုတစ္ေယာက္ေတာ့ တစ္ေနကုန္ ပင္ပန္းလြန္းလို႕ အိပ္ေပ်ာ္ေနျပီ။

မိစုတစ္ေယာက္ကေတာ့ အေတြးကမၻာထဲမွာ စီးေမ်ာရင္း စာေတြက ေပၚလာလိုက္ ေပ်ာက္သြားလိုက္..........

1 comments:

P.Ti said...

ေရထားတာဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္။ ဒီဇာတ္လမ္းကိုဆက္ေရးမွာလား.. တခုခုေျပာဖုိ႔ က်န္ေနေသးသလိုပဲ။